De staat van de Zeven Verenigde Provinciën ontstond in een tijd waarin bestuurlijke structuren en regelgeving in heel Europa in ontwikkeling waren. Men formuleerde 'fundamentele wetten' die uitgangspunt werden voor verdere wetgeving. In dit boek worden drie van zulke Noord-Nederlandse teksten integraal gepubliceerd: de Unie van Utrecht, het Twaalfjarig Bestand en de Vrede van Munster. Iedere tekst is voorzien van een afzonderlijke inleiding waarin bepaalde aspecten van het document nader worden belicht. De Unie van Utrecht (1579) was een poging om gezamenlijk op te treden tegen de Spaanse troepen. De gewesten bleven zelfstandig, maar kwamen overeen defensie, financiering daarvan, en buitenlandse betrekkingen collectief te regelen. Op 9 april 1609 werd het Twaalfjarig Bestand afgesloten. In het wapenstilstandstraktaat werd de jonge staat gedurende een niet nader gespecificeerde periode als zelfstandig erkend. De Vrede van Munster (1648) maakte een einde aan de Tachtigjarige Oorlog en bevestigde de soevereiniteit van de Zeven Provinciën.
