Piet van Paridon, geel hesje avant la lettre en behept met een afgrondelijk diepe afkeer van de zelfgenoegzame, steeds vaker voor zedenmeester spelende elite, ervaart het leven in ‘Vorstelijk’ Baarn bepaald niet als een feest. Belaagd door neoliberale windbuilen, belevingsgoeroes, verbindingspredikers, riool ontstoppende mountainbikers, adeltuiten, ALS-groupies, hondenhaters, mensenmensen, Gutmenschen, en allerlei aanverwant proletentuig, is het voor de bipolaire held/antiheld van dit boek iedere dag opnieuw klein Leed met een grote L wat de pot schaft. Om je te verhangen! En dan hebben we het nog niet eens over voetbal gehad, over Andrés Iniesta en de fatale 116e minuut in Johannesburg: een wond die negen jaar na dato nog altijd niet helen wil. Onverbeterlijke fantast die hij is, blijft Piet op betere tijden hopen, maar hoeveel klein Leed kan een ‘normaal mens’ eigenlijk verstouwen?
‘Je moet het maar kunnen: als volslagen nobody gehakt maken van een neoliberaal bolwerk dat zich bij de buitenwacht hondsbrutaal als “Vorstelijk én Betrokken” aanprijst. Wim Spaans kan en doet het! Waanzinnig goede verhalen waar de vileine humor vanaf spat; verhalen ook waarin de auteur zichzelf allerminst ontziet. Einfach Klasse!’
- – Göttinger Volkszeitung
