Saya DL Amores is half Indonesisch, de andere helft is een verzameling van verschillende culturen en bevolkingsgroepen, dit is het geheim van haar creativiteit en haar kunstzinnigheid. Amores is dichter, romanschrijfster, columnist, essayist en kunstschilder.
De poëziën in deze bundel zijn geschreven in Amores’ prille tienertijd, toen zij ernaar snakte om haar omgeving te ontsnappen. De pijn en het leed van verworpen, verstoten, ondermijnd, fysiek en mentaal mishandeld te worden, is te bespeuren in de poëziën. Enkele van de poëziën zijn geschreven tussen 1990 en 1993 tijdens haar zwervers bestaan toen zij illegaal in Nederland was. Ze viel in een vacuüm. Het leven was uitzichtloos. Onder haar voeten was er geen weg. Op het Centraal Station van Amsterdam, voor haar de allermooiste plek van Nederland, toen en nu nog steeds, bracht zij haar uren door en selecteerde zij de oude en nieuwe poëziën bij elkaar voor deze bundel.
De uren op perrons!
Vol van beweging en geluid!
Lange, lange treinen!
Ze brengen mensen!
Ze nemen mensen mee!
Wie weet naar welke werelden!
Een keer zal ik meegaan!
Naar een ver-land!
Waar mensen van elkaar houden!
De poëziën in deze bundel zijn geschreven in Amores’ prille tienertijd, toen zij ernaar snakte om haar omgeving te ontsnappen. De pijn en het leed van verworpen, verstoten, ondermijnd, fysiek en mentaal mishandeld te worden, is te bespeuren in de poëziën. Enkele van de poëziën zijn geschreven tussen 1990 en 1993 tijdens haar zwervers bestaan toen zij illegaal in Nederland was. Ze viel in een vacuüm. Het leven was uitzichtloos. Onder haar voeten was er geen weg. Op het Centraal Station van Amsterdam, voor haar de allermooiste plek van Nederland, toen en nu nog steeds, bracht zij haar uren door en selecteerde zij de oude en nieuwe poëziën bij elkaar voor deze bundel.
De uren op perrons!
Vol van beweging en geluid!
Lange, lange treinen!
Ze brengen mensen!
Ze nemen mensen mee!
Wie weet naar welke werelden!
Een keer zal ik meegaan!
Naar een ver-land!
Waar mensen van elkaar houden!
