Ik schrik wakker. De beelden van de afgelopen 10 jaar spelen zich weer af in mijn hoofd. Mijn hand schiet automatisch naast me neer. Opgelucht haal ik adem als ik het warme slapende lichaam naast me voel. Ik zak terug in de kussens. Het litteken op mijn rug klopt een beetje. Ik weet wat dat betekent. Ik moet hier zo snel mogelijk weg. Langzaam stap ik uit bed en loop geruisloos naar de badkamer. Eenmaal daar draai ik de deur op slot. Als ik voor de spiegel sta trek ik mijn slaapkleed uit. Op mijn nek beginnen zich al de zwarte aders te verspreiden. Van mijn nek naar mijn borst, armen en benen. Mijn ogen stralen een fel geel licht uit. Ik draai mijn gezicht weg van de spiegel. Dit is wie ik echt ben. Isabelle Lingway de dochter van twee dode demonen. Dat maakt mij dus een demon. Als laatste ontvouwen zich twee zwarte vleugels op mijn rug. Ik ben een monster, een verachtelijk monster. Ik was vervloekt en dat kan ik niet met hem delen.
