Op de gevorderde leeftijd van 95 jaar is zijn lichamelijke actieradius zeer klein geworden: kerken, kroegen, kermissen, wandelingen, verjaardagsfeestjes en uitvaarten zijn voor zijn oude lijf taboe geworden. Maar zijn geestelijke reikwijdte en zijn geheugen hebben gelukkig nog niet veel geleden en hij vertoeft vaak in mijmeringen over alles wat hem in nauwere en wijdere kring heeft omgeven en nog omgeeft en dat hem zelfs intensiever dan ooit bezig houdt.
Verwijlend bij heden en verleden is hem gebleken dat hij zijn impressies soms het best poëtisch kan weergeven. Hij heeft de indruk dat veel van wat wij ooit meemaakten, helemaal niet zomaar verwaait in de tijd, maar voor altijd geldt en blijft opgeslagen. Voor altijd.
Gerard van den Boomen (1922) startte zijn schrijvend leven eind 1944 in bevrijd Eindhoven als redacteur van Radio Herrijzend Nederland. Daarna was hij redacteur van de Volkskrant en hoofdredacteur van opinieweekblad De Nieuwe Linie. Hij publiceerde diverse dichtbundels, zijn memoires Zondagskind, en Ik wil de kluts kwijt over zijn geliefde, demente echtgenote.
Verwijlend bij heden en verleden is hem gebleken dat hij zijn impressies soms het best poëtisch kan weergeven. Hij heeft de indruk dat veel van wat wij ooit meemaakten, helemaal niet zomaar verwaait in de tijd, maar voor altijd geldt en blijft opgeslagen. Voor altijd.
Gerard van den Boomen (1922) startte zijn schrijvend leven eind 1944 in bevrijd Eindhoven als redacteur van Radio Herrijzend Nederland. Daarna was hij redacteur van de Volkskrant en hoofdredacteur van opinieweekblad De Nieuwe Linie. Hij publiceerde diverse dichtbundels, zijn memoires Zondagskind, en Ik wil de kluts kwijt over zijn geliefde, demente echtgenote.
