De Pruisische generaal von Clauswitz schreef het al: oorlog is een voortzetting van politiek met andere middelen. Het is een wijd verspreide opvatting. Kijk naar onze geschiedenisboeken waar overwinningen ‘heroïsch’ zijn, geweld synoniem staat voor ‘vaderlandsliefde’ en interventies ‘humanitair’ heten. Of zie hoe machthebbers vredesactivisten afschilderen als ‘radicalen’. Je zou haast geloven dat veiligheid een kwestie van militairen is. In dit pamflet naar aanleiding van zeventig jaar Vrede vzw maakt Ludo De Brabander brandhout van die stelling. In de beste traditie van antimilitaristen als Karl Liebknecht en Jean Jaurès plaatst hij oorlogen in hun context (“it’s capitalism, stupid!”), illustreert hij hoe elke keer opnieuw de geesten gewonnen worden, en toont hij aan wie bij elk conflict als kanonnenvoer dient. Over imperiale en ontwikkelingsoorlogen, de invloed van het militair industrieel complex, de Navo en de zes kernwapens die de laatste decennia vermist raakten. Maar ook over de noodzaak van een cultuur van vrede en echte menselijke veiligheid.
