In Welkom in het paradijs beschrijft Tineke Bennema Palestijnse levens in lichtvoetige en tragikomische verhalen. Waar een Nederlander zich 's ochtends op de nieuwe dag voorbereidt met het weerbericht en een broodtrommel, luistert een Palestijn naar het nieuws om te weten welke plekken hij die dag beter kan mijden. Mocht hij al plannen maken, dan worden die maar al te vaak gedwarsboomd door bezetting, tradities of onverwachte gebeurtenissen. Zo is er het verhaal over een meisje in Jericho dat een palmboom hoort kreunen en bijna te laat komt op school. Of dat over de laatste levensjaren van een oude varkenshoeder die van zijn dorpsgenoten te horen krijgt dat hij zijn geliefde dieren moet slachten. Of het familie-uitje waarbij de oudste zoon verdwaalt op weg naar het geboortehuis van zijn moeder. Sommige verhalen zijn gebaseerd op Bennema's eigen belevenissen; andere verhalen hoorde ze van haar Palestijnse familie en vrienden. Hoe anders het leven in de Palestijnse gebieden misschien ook is, Bennema laat zien dat menselijke drijfveren universeel zijn.
