Iemand herinnert zich vaag bepaalde gebeurtenissen: broers zijn verdwenen of gestorven, hijzelf is ooit blind geworden. Hij woont met vader en stiefmoeder aan de rand van het dorp en weet niet of wat hij zich herinnert zijn eigen ervaringen zijn, of dingen die hij heeft gelezen of gehoord.
De eigenlijke inhoud van het boek wordt gevormd door de plastische beelden waarmee de blinde zijn herinneringen oproept. Het is deze uiterst krachtige verbeelding die De wespen boeiend maakt. Je ziet, ruikt en hoort als het ware zélf de gewaarwordingen, de gevoelens, de situaties.
Handke's eersteling vormde indertijd aan het begin van zijn schrijverscarrière (1963), het bewijs van de bijna griezelige macht die hij bezit over het verschijnsel taal.
De wespen is, voor iedereen die in Handke en zijn ontwikkeling is geïnteresseerd, nog extra boeiend omdat de schrijver de laatste tijd bij herhaling heeft verklaard intens met deze roman bezig te zijn.
De eigenlijke inhoud van het boek wordt gevormd door de plastische beelden waarmee de blinde zijn herinneringen oproept. Het is deze uiterst krachtige verbeelding die De wespen boeiend maakt. Je ziet, ruikt en hoort als het ware zélf de gewaarwordingen, de gevoelens, de situaties.
Handke's eersteling vormde indertijd aan het begin van zijn schrijverscarrière (1963), het bewijs van de bijna griezelige macht die hij bezit over het verschijnsel taal.
De wespen is, voor iedereen die in Handke en zijn ontwikkeling is geïnteresseerd, nog extra boeiend omdat de schrijver de laatste tijd bij herhaling heeft verklaard intens met deze roman bezig te zijn.
