Wie niet steelt of erft, zal werken tot hij sterft. Veel geld vergaren, dat was hun doel. De misdaad fascineerde. En lokte. Na de ontvoering van Freddy Heineken en zijn chauffeur Ab Doderer in november 1983 werden Jan Boellaard, Frans Meijer, Cor van Hout en Willem Holleeder van de ene op de andere dag de bekendste criminelen van Nederland. Tot dan toe hadden ze alle vier een nagenoeg blanco strafblad, op een paar kruimeldiefstallen en wat kleine vergrijpen na. Ze stonden op geen enkele manier bij de Amsterdamse politie bekend als zware criminelen. Ook tijdens het proces na de ontvoering hielden de mannen het verhaal in stand dat ze een groepje ‘gewone Amsterdamse jongens’ waren. Niets was minder waar. Ook toen al had de recherche sterke aanwijzingen dat ze in de jaren voor de Heinekenontvoering betrokken waren geweest bij een woeste schietpartij en een aantal gewelddadige overvallen die nooit werden opgelost. Bij gebrek aan bewijs werden de ‘bloedgabbers’ alleen voor de ontvoering veroordeeld. In 1991 werden ze van verdere rechtsvervolging ontslagen. Aan het mysterie van de overvallen veranderde al die jaren niets. Tot nu… Wij willen gangster worden voert de lezer terug naar het Amsterdam van de jaren zestig en zeventig. Het vertelt de fascinerende geschiedenis van de opkomst van de latere Heineken-ontvoerders. Het zijn de jonge jaren (1966 – 1977) van Jan Boellaard, Frans Meijer en Cor van Hout. George Boellaard (1960) is historicus. Hij heeft een atelier voor de restauratie van voornamelijk 17e en 18e eeuwse schilderijen. Zijn opdrachtgevers zijn grote, merendeels buitenlandse musea en belangrijke collectioneurs. In zijn schaarse vrije tijd werkte hij zes jaar aan Wij willen gangster worden.
