Deze verhalen voeren de lezer mee in een wereld van geweld, een tranendal waarin normale relaties verloren gaan door verblinding, leugens en geweld, maar waarin ook moed en inzet tot opvallende daden leiden. Op de achtergrond speelt de ideologie van de verteller een rol. Voor deze Gallobataaf is Frankrijk het land van de vrijheid, maar ook het land dat de held van het verhaal een wrede koloniale oorlog in sleept. Behalve naar Vietnam voert de reis ook naar andere streken en tijden: naar het Zuid-Afrika van Pieter Maritz, de bezetting van de Duitsers tijdens de tweede wereldoorlog, en naar een fictionele wereld, onderdrukt door religieuze fanatiekelingen.
Emanuel Kummer, Fransman en Nederlander debuteerde na een academische carrière in 1990 als romanschrijver met Afscheid in Meudon, in 1994 gevolgd door Helden zijn zwart. Lang daarvoor had hij de Martinus Nijhoffprijs gekregen voor zijn vertaling van de Reis naar het einde van de nacht van Céline, over wie hij bij Aspekt een biografie publiceerde, Céline, een briljante boef.
De pers over Helden zijn zwart
Kummer is een meester in het neerzetten van personages (...). Het aardige aan de stijl van deze roman is dat die tot in de diepste poriën non-conformistisch is. Anthony Mertens (De Groene Amsterdammer februari 1994).
