In 'Wonderlijk vrij' gaat de auteur de uitdaging aan om al schrijvend het niets te ontmoeten. Tijdens het lezen kunnen concepten wegvallen en zekerheden gaan wankelen. In heldere en directe stijl verwijst Roes naar de zinloosheid van het weten, de illusie van controle en de compleetheid van alles wat is.
Een groot deel van het (schijnbare) leven van Rosemarijn Roes (1954) stond in het teken van persoonlijke groei en intuïtieve ontwikkeling. Maar ergens wist ze dat ‘werken aan jezelf’ niet het antwoord was.
Toen ontmoette ze Tony Parsons. Zijn boodschap resoneerde, al duurde het nog vele jaren voordat het ‘ik’ er op
een dag niet meer was. Rosemarijn woont met haar man in Amsterdam. Ze geeft bijeenkomsten over non-dualiteit in binnen- en buitenland
Niets maakt uit.
Het maakt niet uit wat je zegt of doet.
Geen goed of fout.
Alles is leeg en het is vol, tegelijkertijd.
Dat is het leuke van dit boek.
Het is even makkelijk als onbegrijpelijk.
Dat wat gebeurt, dat wat je doet, hoe je het doet, dat is het.
Er is niet iemand die het doet, het gebeurt gewoon, vanzelf. Schijnbaar.
Maar dat lijkt niet de waarheid.
Er is vaak zo'n diepgeworteld idee dat jij er bent, en anders moet zijn.
Dat er een wereld is die anders moet zijn.
Dat jij iets kan doen.
Zo is er altijd een weg naar iets anders toe.
Dit is het. Alles is al compleet.
Geen ontsnappen, voor niemand.
Dit is vrijheid.
