Een saaie derderangs provinciehoofdstad in Spanje, in de tweede helft van de negentiende eeuw. De klerk Bonifacio Reyes is getrouwd met de rijke, egoïstische en liefdeloze Emma, maar wanneer een operagezelschap het stadje aandoet wordt hij verliefd op de sopraan Serafina. Ook de grillige Emma lijkt te vallen voor de charmes van een lid van het gezelschap, de bariton Minghetti. Wanneer de tot onvruchtbaarheid veroordeelde Emma zwanger blijkt te zijn en een zoon baart, lijkt de lokale gemeenschap niet te twijfelen over de vraag wie de vader van het kind is.
Te lang heeft Zijn eniggeboren zoon in de schaduw gestaan van Claríns bekendste roman La Regenta. Met bijtende spot verhaalt Clarín _ pseudoniem van Leopoldo Alas (1852-1901) _ deze operateske geschiedenis vol gekonkel, berekening, wanhopige liefde en ontrouw. Duidelijk zijn de sporen terug te vinden van de zware emotionele, ideologische en spirituele crisis die de schrijver, als kind van zijn tijd, doormaakte tijdens het schrijfproces. Deze roman voert de lezer langs diepe dalen, duizelingwekkende afgronden en hoge toppen, terwijl men zich in het Spanje van de negentiende eeuw waant.
‘Zijn eniggeboren zoon is de meest intense, meest geraffineerde, meest intellectuele en tegelijk ook de meest sensuele roman uit de hele Spaanse literatuur van de negentiende eeuw.’
josé martínez ruiz, de belangrijkste spaanse criticus van de twintigste eeuw
Te lang heeft Zijn eniggeboren zoon in de schaduw gestaan van Claríns bekendste roman La Regenta. Met bijtende spot verhaalt Clarín _ pseudoniem van Leopoldo Alas (1852-1901) _ deze operateske geschiedenis vol gekonkel, berekening, wanhopige liefde en ontrouw. Duidelijk zijn de sporen terug te vinden van de zware emotionele, ideologische en spirituele crisis die de schrijver, als kind van zijn tijd, doormaakte tijdens het schrijfproces. Deze roman voert de lezer langs diepe dalen, duizelingwekkende afgronden en hoge toppen, terwijl men zich in het Spanje van de negentiende eeuw waant.
‘Zijn eniggeboren zoon is de meest intense, meest geraffineerde, meest intellectuele en tegelijk ook de meest sensuele roman uit de hele Spaanse literatuur van de negentiende eeuw.’
josé martínez ruiz, de belangrijkste spaanse criticus van de twintigste eeuw
