In 'Zoete melk, Zure melk' schetst Nuruddin Farah op weergaloze wijze de toenemende psychologische vereenzaming van Soyaan, de hoofdpersoon. De beschrijving van de mate waarin deze zich verdiept in de zaken van zijn broer — het afbrokkelen van zijn vertrouwen in zijn vrienden en kennissen — is onvergetelijk, en zo geformuleerd dat hij hierdoor een uitspraak doet over de menselijke verhoudingen in alle totalitaire systemen.
Het boek heeft ook iets van een thriller. Onder verdachte omstandigheden sterft de tweelingbroer van de hoofdpersoon die, aanvankelijk a-politiek, bij zijn naspeuringen naar de doodsoorzaak verstrikt raakt in het web van de veiligheidsdienst. Er is een netwerk van verklikkers, er wordt geschaduwd, papiertjes met geheime codes worden gevonden, een kluis blijkt te zijn geforceerd. Beetje bij beetje wordt het mysterie rond de dood van Soyaans broer ontrafeld.
