De Zwarte Romantiek. Toen - om Jean Lorrain (1855-1906) te parafraseren - gedichten en romans werden geschreven met het bloed uit de wonden van de ongelukkigen; men schreef ze met een gloeiende kool die nog stamde uit de brandstapel van de heilige inquisitie.
Deze Zwarte Romantiek met haar veelheid aan exotische uitwassen, vormt voor liefhebbers het opstapje naar een levensgevoel dat wankel stoelt op de literaire broeierigheid van deze periode. Een broeierigheid die zich uitstrekt tot het bestaan anno nu. Niet in het leven van alledag, o nee, maar in het verborgene van de zwart satijnen en roodfluwelen poëzie van Kees Godefrooij, waarin het vulkanisme van de passie huist, waar ontrouw de Eros dient in een tomeloze vraatzucht van voluptueuze affaires. Zondig deinen op het lustopwekkende tij van prooibeluste en overspelige gedichten onder de mantel van een onkuise, zwarte Madonna.
Over de auteur
Kees Godefrooij was ondernemer in lederen kleding. Hij woonde in Kopenhagen en Barcelona en begon op latere leeftijd met een studie cultuurwetenschappen. Tijdens zijn studie raakte hij gefascineerd door de poëzie van de Zwarte Romantiek.
Sinds 1996 schrijft hij gedichten, veelal in de vorm van het sonnet maar ook vrij. Hij publiceerde een aantal bundels in eigen beheer. Zijn poëzie verscheen in De Tweede Ronde, NRC, op diverse gedichtensites en in een aantal bloemlezingen. In 2011 verscheen de bundel Rouge Noir bij De Witte Uitgeverij te Leiden.
Hij organiseerde dichtersmiddagen, schreef voor Meander en maakte een serie tv-programma's over poëzie voor een lokale zender in Amsterdam. Momenteel geeft hij bloemlezingen uit via zijn Stichting Spleen en organiseert hij voordrachten.
