De familie van Awista Ayub vluchtte in 1979 vanuit Afghanistan naar Amerika. Daar groeide Awista op tot een sportieve jonge vrouw, die ervan droomde om ooit iets belangrijks te doen voor haar geboorteland. Kort na de val van de Taliban zag ze haar kans: ze richtte een organisatie op die Afghaanse meisjes uit hun isolement haalt door ze te leren voetballen. Wat begon met acht jonge vrouwen is inmiddels uitgegroeid tot een waar fenomeen: op dit moment is er in Afghanistan een competitie van vijftien meisjesvoetbalteams, waarin honderden meisjes meespelen.
De meisjes van Kabul is een bijzonder en hartverwarmend verhaal. Dankzij Awista Ayub vonden vele meisjes en jonge vrouwen steun bij elkaar, en kwamen zij oorlog en onderdrukking te boven, door samen te werken en op hun eigen kracht te vertrouwen.
