Mochten wij mensen gegoten zijn, dan is dat uit dierenrubber. 'Dierenrubber' vertelt in gedichten van onze natuur: het intuitieve pad, de zintuigelijke waarneming en daarmee al denkend en schrijvend de paradox van het geschreven woord als rationeel vehicule van voelen, waarnemen en liefhebben. 'Dierenrubber' is geschreven als een reisboek waarin de bestemmingen in tijd en plaats varieren, en tegelijkertijd universeel zijn. Bestemmingen die je verderop brengen en tegelijkertijd dichter bij jezelf.
Maar 'Dierenrubber' is vooral een interactief fotoboek waarin de beelden zijn opgebouwd uit de pixels van de taal die bij elke waarneming weer opnieuw worden gerangschikt tot unieke beelden. Dierenrubber is a living thing.
Maar 'Dierenrubber' is vooral een interactief fotoboek waarin de beelden zijn opgebouwd uit de pixels van de taal die bij elke waarneming weer opnieuw worden gerangschikt tot unieke beelden. Dierenrubber is a living thing.
