De tienjarige Kaylee Wren praat niet meer sinds haar aan drugs verslaafde moeder haar aan haar lot overliet bij een gevaarlijke man in een afgelegen caravan. Met de stilte als haar enige schuilplaats, leert Kaylee woorden uit een woordenboek dat haar moeder achterliet.
‘Ik verzamel woorden. Ik bewaar ze in een doosje in mijn hoofd. Ik zou ze het liefst in een echte doos bewaren, in een heel mooie, een schoenendoos misschien beplakt met bloemetjespapier. En elke keer als ik er zin in heb, zou ik de doos openen, er velletjes papier uitnemen en de woorden lezen en ze allemaal tegelijk voelen. De doos zou ik dan kunnen verstoppen. Maar de woorden zijn veiliger in mijn hoofd. Daar kan hij ze niet van me afpakken.’ Zo begint de bloedstollend mooie roman van Ginny Yttrup. Een verhaal over twee beschadigde mensen wier paden elkaar kruisen. Want niet alleen de kleine Kaylee begeeft zich in een benarde situatie, ook de 34-jarige Sierra Dawn probeert pijnlijke herinneringen te verdringen. Als de twee elkaar ontmoeten
leren ze om het verleden een plek te geven.
‘Ik verzamel woorden. Ik bewaar ze in een doosje in mijn hoofd. Ik zou ze het liefst in een echte doos bewaren, in een heel mooie, een schoenendoos misschien beplakt met bloemetjespapier. En elke keer als ik er zin in heb, zou ik de doos openen, er velletjes papier uitnemen en de woorden lezen en ze allemaal tegelijk voelen. De doos zou ik dan kunnen verstoppen. Maar de woorden zijn veiliger in mijn hoofd. Daar kan hij ze niet van me afpakken.’ Zo begint de bloedstollend mooie roman van Ginny Yttrup. Een verhaal over twee beschadigde mensen wier paden elkaar kruisen. Want niet alleen de kleine Kaylee begeeft zich in een benarde situatie, ook de 34-jarige Sierra Dawn probeert pijnlijke herinneringen te verdringen. Als de twee elkaar ontmoeten
leren ze om het verleden een plek te geven.
