In zijn tweede dichtbundel toont Christoph Lintermans (1974) wat er gebeurt als de tijd in poëzie wordt vastgezet. Lintermans maakt de lezer tijd- en deelgenoot van kunstenaars en politieke leiders, maar ook van een nar en een wielerkampioen. Aanvullend presenteert deze bundel een eerste cyclus ‘Beginselen van de pedagogie’, ontstaan uit Lintermans’ ervaringen als leraar.
Over het debuut ‘Herentals – 800 jaar stad en vrijheid’: “Lintermans laat de versregels soepel in elkaar overlopen zonder te verstrakken in een strenge cadans. De soms archaïsche plechtstatigheid wordt gemengd met moderne zwier, waardoor de gedichten een speelse elasticiteit en een licht ironische toon krijgen die bijzonder fris aandoet.” (Frans Depeuter)
Over het debuut ‘Herentals – 800 jaar stad en vrijheid’: “Lintermans laat de versregels soepel in elkaar overlopen zonder te verstrakken in een strenge cadans. De soms archaïsche plechtstatigheid wordt gemengd met moderne zwier, waardoor de gedichten een speelse elasticiteit en een licht ironische toon krijgen die bijzonder fris aandoet.” (Frans Depeuter)
