“Ik ben, ik blijf”: zijn de laatste woorden uit haar autobiografische debuut “Niet mijn familie”.
Anja van Biene maakt ons opnieuw deelgenoot van haar verwerkingsproces, waarvan ook deze verzameling dichtwerken een indrukwekkend resultaat vormt.
Zonder aarzeling laat ze de lezers in haar binnenste kijken en gaat ze de snoeiharde confrontatie aan met zichzelf. De breuk met familie en het uiteenspatten van haar gezin lopen als een rode draad door haar werk. Anja zaait woorden, waarmee ze haar diepste zielenroerselen prijsgeeft. Elk gedicht komt recht uit het hart; emoties barsten los en je gaat nadenken, over jezelf.
De auteur gaat ver, ze blijft onvervaard graven tot ze de duistere bodem bereikt. Pink tijdens het lezen van deze pakkende gedichten een traan weg, laat er nadien evenwel een serene glimlach op volgen.
Vergeet vooral niet: “Je bent, je blijft!”
