In "Liederen van een kapseizend paard", de tweede dichtbundel van Els Moors, verschijnt de werkelijkheid opnieuw als een aaneenschakeling van lichamen onder hoogspanning. Aan de hand van absurde details en een bevreemdende logica onderzoekt Moors op een luchtige, maar ook beklijvende toon de grenzen van haar denken op. Haar gedichten bieden geen houvast: wat overblijft is een wereld waarin taal de hoofdrol speelt. "Liederen van een kapseizend paard" is een krachtige en imponerende bundel.
