Alle dichters lezen maar Jan Kuijper misschien het meest van allemaal. En wat hij leest, eigent hij zich toe in poëzie. Als geen ander weet hij vorm te geven aan wat hij waarneemt in het werk van bewonderde voorgangers. Hij incorporeert fijn- en taalgevoelig hun toon, stijl en thematiek en geeft er zijn eigen vorm (het sonnet) en geluid voor terug. Het leidt tot een sprankelend en vaak ook geestig avontuur voor de lezer, die dankzij hem verrassende werelden betreedt.
