Oud En Eenzaam gaat over de onlosmakelijkheid van het heden met het verleden. In de omgeving van zijn Zuid-Franse huis ziet de verteller een jongen bij een boerderij en raakt door hem geobsedeerd. 'Ik luisterde naar zijn woorden en liet de betekenis ervan tot mij doordringen, maar meer nog luisterde ik naar de raspende, overmoedige klank van zijn stem, terwijl ik steels naar zijn brute mond, zijn stugge, onverzorgde haar en zijn waakzame ogen keek. Het scheen wel, of hij geen angst kende, en boven alle leed en pijn stond.' Deze fascinatie wordt afgewisseld met herinneringen; pijnlijke maar prachtige verhalen over een verhouding met een Engelse actrice in de jaren vijftig en over belevenissen in een communistisch jeugdkamp. De hoofdpersoon tracht een verklaring te vinden voor zijn heimelijke wensen. Zijn verlangen om jongens zowel te martelen als te liefkozen ziet hij als zijn lotsbestemming. De gebeurtenissen die uiteindelijk plaatsvinden in de boerderij zetten de herinneringen van de hoofdpersoon ineens in een heel ander daglicht.
