Rupert Brooke, geboren op 3 augustus 1887 in Rugby, is de geschiedenis ingegaan als de man van dat ene gedicht The soldier dat aan het begin van de Eerste Wereldoorlog verscheen en in geen bloemlezing zal ontbreken. Hij beleefde een comfortabele jeugd en groeide al snel uit tot een man wiens knappe figuur bewondering oogstte van beide geslachten: Bovendien was hij slim, goed in sport - cricket en natuurlijk, rugby - en zeer creatief: Hij begon verzen te schrijven, want hij kreeg een liefde voor de poëzie door het lezen van Browning. Zijn verzen bleken uitermate kenmerkend voor de tijd waarin ze werden geschreven, voor de atmosfeer in het Britse wereldrijk tijdens de jaren voor de Eerste Wereldoorlog. Zijn werk bleek zowel een typerend document voor een tijdsgewricht, als ook het testament van een kwetsbaar hart dat zich omringde met een muur van spot en ironie.
