In zijn eerste dichtbundel bij De Bezige Bij maakt Pieter Boskma vijf jaar na de dood van zijn vrouw de balans op van zijn leven en dichterschap. In een combinatie van openhartig realisme en mysterieuze vervreemding ontworstelt de dichter zich krachtig aan de rouw, die niet zomaar overgaat, maar waarvan je zelf afscheid moet nemen. In deze serie bijzondere zelfportretten bezingt hij vol verwondering zijn herwonnen leven.
