De zelfmoord van Herman B. sloeg in Vlaanderen in als een bom. Het was nochtans geen geheim dat wijlen Herman B. leed aan alcoholisme, chronische diarree, varkenspest, het oedipuscomplex, schurft en algehele achterlijkheid. Op een goede dag blikte wijlen B. terug op zijn levenspad. Toen hij zag dat het bezaaid was met mislukkingen en onvermogen, besloot hij hij zichzelf op te ruimen. Vlaanderen werd na zijn schielijke overlijden overspoeld door een ongekende golf van euforie en spontane volksvreugde. Het heen van B. had iets gemeenschappelijks met dat van Elvis: na zijn dood stond menig imitator op. Vies lang haar, een dikke neus, stompzinnige blik, en een nieuwe B. was geboren. Net zoals na de dood van Elvis reageerden sommigen met ongeloof. Sensatieblaadjes gingen zelfs zover te beweren dat B. nog in leven was!
