De opening

In dit 1e deel van "De Noordzee moorden" krijgt Kyra, na een rusteloze nacht boven een studieboek met afbeeldingen die haar, net als de beelden uit haar droom, gruwelijk verontrusten, van haar broer een seintje. Ook Maud wordt gebeld. Beiden over hetzelfde: er hangt, in de ochtendmist en in nogal theatrale pose, een lijk aan een lantaarnpaal.
Kyra racet er uit grote interesse (ze wil voor haar toekomstige studie forensische recherche het politieonderzoek zien en meemaken) naar toe, net als rechercheur Maud Mertens vanuit haar professie.
De hoog bungelende, deels ontklede man is een bekende van Kyra. Een man ombrengen is een ding, maar om die, na een ogenschijnlijk wat vreemde en zeker gewelddadige moord, ook nog eens zo tentoon te stellen..... dat werpt vele vragen op. En het blijft niet bij die ene martelende misdaad. Waar Maud beroepshalve op onderzoek moet, gaat Kyra zelf rechercheren, vastberaden, gemotiveerd, gedreven, ook onbezonnen. Hun ontmoetingen en confrontaties leiden uiteindelijk wel tot enige, zij het wat onwillig, schoorvoetende samenwerking.

Door het boek slingeren meer verhaallijnen. Kyra is op zoek naar haar verdwenen zuster. Een jonge vrouw is op de vlucht in de Schotse hooglanden. Is dit een link naar Sarina, Kyra’s zuster, of is het haar zuster? Begint hier een doorlopende verhaallijn, een rode draad in de serie?
Hier en daar wordt in het verhaal de aandacht van de lezer even afgeleid en verlegd naar de moordenaar, zijn gedachtegang, voorbereidingen voor toekomstige moorden en de meedogenloze uitvoering daarvan.

De Noordzee moorden beslaat 4 delen met bijna 1.500 pagina's leesplezier.
In dit vierluik zijn hoofdrollen weggelegd voor de jonge, ambitieuze studente forensisch onderzoek, Kyra Slagter en rechercheur Maud Mertens. Elk worstelend met hun onderlinge relatie, privélevens, gedachten en twijfels. Een niet overdreven inkijkje in hun leven en zielenroerselen, knap verpakt in verschillende onderzoeken en aan hen gekoppelde verhaallijnen.
Maud is de empathische rechercheur met een menselijk overkomend team en Kyra onderzoekt, en ontregelt vaak, met een niet aflatende energie. Het zijn sympathieke en goed gepositioneerde hoofdpersonen.

Isa Maron debuteert met de thriller Passiespel, direct verkozen tot de Beste Nederlandse Vrouwenthriller van 2008 en levert met deze serie een puik staaltje psychologisch thrillerwerk af in een setting van Hollandse nuchterheid met Scandinavische invloeden. Het gaat over gewone mensen in absurde, ontregelende, soms gruwelijke en gewelddadige situaties. Misbruik en mishandeling van kinderen en jongeren is in dit vierluik het centrale thema.

Een serie die een consistent geheel vormt met doordachte verhaallijnen die door elkaar lopen maar altijd overzichtelijk zijn. Ook maakt Maron gebruik van gebeurtenissen van actualiteit uit het nieuws. Dat maakt het levendig en dichtbij en door de vlotte en heldere schrijfstijl is het plezierig lezen.