Lezersrecensie
Luchtig maar belangrijk.
Alex schrijft al een leven lang een handboek vol met regels en manieren om zich aan te passen aan haar omgeving. Ze houdt vol dat het op deze manier prima gaat. Totdat ze in korte tijd twee mensen en een hond ontmoet die haar leven volledig op z'n kop zetten. En vooral dat laatste is vervelend, want Alex heeft niets met huisdieren, en is géén hondenmens.
Myrthe van der Meer is zelf autistisch, en het is fijn dat het verhaal eens over een vrouw met autisme gaat, want dit kan zich anders uiten dan bij mannen (en hierdoor gaat de diagnose vaak mis). Omdat de auteur uit eigen ervaring spreekt, kunnen neurotypische mensen er ook iets van leren. Zo komen er goedbedoelde reacties die eigenlijk niet helpen aan bod: Van 'al die labeltjes, daar heb je toch niets aan' tot 'iedereen is wel een beetje autistisch'.
Vooral een lekker toegankelijk en luchtig geschreven boek, met een vleugje romantiek.
Myrthe van der Meer is zelf autistisch, en het is fijn dat het verhaal eens over een vrouw met autisme gaat, want dit kan zich anders uiten dan bij mannen (en hierdoor gaat de diagnose vaak mis). Omdat de auteur uit eigen ervaring spreekt, kunnen neurotypische mensen er ook iets van leren. Zo komen er goedbedoelde reacties die eigenlijk niet helpen aan bod: Van 'al die labeltjes, daar heb je toch niets aan' tot 'iedereen is wel een beetje autistisch'.
Vooral een lekker toegankelijk en luchtig geschreven boek, met een vleugje romantiek.
1
Reageer op deze recensie