Gelezen

Het boek ‘Tegenwoordig heet iedereen Sorry’ is een boek met korte hoofdstukken waardoor het best vlot leest. Het is niet het zwaarste boek ooit maar het is ook niet iets om te lezen als je even wilt ontspannen. Dat is de kunst van Bart Moeyaert, gekend door Duet met Valse Noten, Broere, …

Het begin van het verhaal vond ik zelf het gemakkelijkste stuk om door te geraken. Daarin wordt uitgelegd hoe de relatie tussen Mama, Allan, Bianca en hun vader: de manier waarop Mama tegenover Allan en Bianca staat en dat er zeker een verschil in omgang is.
De hartproblemen van het broertje neemt het merendeel als niet alle aandacht van Mama.

Dan komt de introductie van Billie King, actrice die de rol van Ilona speelt in de serie 'Hier bij ons'. Je leert Billie kennen als moeder van een vriendje van het jongere broertje, Allan. Jazz, zoon van Billie, komt spelen bij hen thuis.

Billie King blijft daar van begin tot einde. Het verhaal gaat verder op Billie en welke rol zij speelt in Bianca’s leven. Billie is zeer belangrijk voor het verhaal. Zonder haar is er geen verhaal om te lezen.

Bianca verteld veel over het verschil tussen Billie en haar personage Ilona.
Ze vergelijkt de gebeurtenissen in haar eigen leven met de show.

Het wordt duidelijk dat Bianca zich niet onderdeel voelt van het gezin.
Haar ouders zeggen meermaals tegen haar dat ze haar onhandelbaar vinden.

“Ik hoor niet bij Alan en ook niet bij Jazz. Niet bij mijn moeder. Ook niet bij Billie, al denk ik dat ze me heel goed zou begrijpen, als ze mij zou kennen.”

Alan zorgt voor chaos en constante actie. Het wordt duidelijk dat Mama niet goed tegen Alan in kan gaan of veel gezag heeft over hem.
Door een grap, uitgevoerd door Mama, die uiteindelijk tegen haar zal werken, gaat het verhaal een andere richting uit. Mama heeft geen controle over de situatie. Billie daarentegen zet Jazz op zijn plaats en laat hem weten dat zijn gedrag niet gepast is.

“‘Maar Ma’, zegt Jazz.
‘Maar Jazz.’, zegt Billie
Dat is geen leuk antwoord om te krijgen. Zulke antwoorden ken ik.
Je kunt er niks op zeggen.
Je honger is ineens over. Je duwt je bord van je af en je gaat van tafel.
Je slaat op je broekzak, of je je sleutel bij je hebt.”

Meer naar het einde toe, is er een kantelpunt.

In het begin zit Bianca zowat opgesloten door Mama en Allan maar hoe meer het verhaal vordert, hoe meer Bianca uit haar schelp komt en meer praat met Billie.

Wanneer Malika, Billie’s vriendin, aankomt, start Mama een gesprek met hen en verteld over haar problemen en het gezin.

“ Ze wijst naar mij.
Haar glimlach houdt het midden tussen lief en niet.
Ik zie de mep niet aankomen.
Ze zegt tegen Billie en Malika dat Alan niet erg veel
heeft aan zijn zus.
Mijn hoofd en mijn schouders zakken een paar
centimeter. Onder me kraakt de vloer. Misschien zak ik
zo meteen door de vloer.
‘Er zijn dagen dat we dit meisje bijna niet zien’, zegt ze, alsof ik in de Gawegweg woon en af en toe door onze straat wandel. ”

Het boek is een goed inzicht in het leven van een puber in een gezin waar de ouder(s) meer aandacht hebben voor broer of zus. Wanneer die het gevoel heeft niet bij het gezin te horen.

Billie is een verassing voor Bianca. Ze is de persoon waarbij je na een gesprek meer inzicht hebt over jezelf. Natuurlijk heb je nog altijd mensen rondom je waar je rekening mee moet houden en die alles wat moeilijker kunnen maken. Voor Bianca is de aanwezigheid van Billie rustgevend. Ze heeft het gevoel dat Billie haar begrijpt.

Bianca realiseert veel over zichzelf door de gesprekken met Billie en aan het einde van het boek wordt heel duidelijk aangegeven dat ze is gegroeid als persoon.
'Tegenwoordig heet iedereen Sorry' is een boek dat, als je het in de winkel ziet staan, niet veel weggeeft over de inhoud. Ik had niet verwacht dat er opeens een bekende persoon in hun woonkamer staat.
Het verhaal wordt verteld door Bianca maar zonder Billie zou het boek niet geschreven zijn. Bianca grijpt naar Billie’s TV-serie en Billie zelf om te vertellen.
Bart Moeyaert laat Bianca vertellen, op haar eigen manier en ik denk dat de betrekking van Billie King hierbij heel mooi maar ook essentieel is.