Aangrijpend

Carry Slee was ‘zijn jongen’ en Els haar zus ‘zijn prinses’. De relatie met vader Slee is op zijn zachtst gezegd bijzonder. Moeder is psychisch zeer labiel. Dit bij elkaar maakt dat de jeugd van de meisjes kwetsbaar en instabiel is geweest.

In het boek neemt Carry Slee ons mee naar het verleden. Haar vader is overleden, heden en verleden worden afwisselend verteld.
Ik vond het bijzonder hoe Carry Slee ontroerend en liefdevol terugblikt. Bijzonder omdat haar vader haar leven niet gemakkelijk heeft gemaakt. En ook omdat je het idee krijgt dat er misschien ook grensoverschrijdende dingen zijn gebeurd. Dat voelt ongemakkelijk, maar Carry Slee blijft met een milde blik terugkijken.

Ergens worstelt ze daar zelf ook mee.
“Er liep een ijskoude rilling over mijn rug.Het was ineens zo definitief. Ik moest verder zonder papa. verder met het besef dat ik me nooit tegen hem had uitgesproken en dat de mogelijkheid om dat wel te doen voorgoed voorbij was.’

De afwisseling tussen heden en verleden is duidelijk zichtbaar en leest erg prettig.