Het boek dat je eigenlijk niet wil lezen, maar wel zou moeten doen

“Dit is een boek dat ik nooit had willen schrijven. Ik kan me voorstellen dat jij het eigenlijk niet wil lezen.”

Zo begint Mounier Samuel het boek “Jona zonder walvis’. En hij heeft gelijk. De onheilspellende uitleg over wat ons te wachten staat stemt niet optimistisch. De informatie is niet nieuw, Mounier Samuel brengt tal van onderzoeken samen.

In heldere taal duidt Samuel de aard en omvang van de verschillende crises van deze tijd en de rol van Nederland daarin; van CO2 in de atmosfeer tot het belang van de walvis, van het aandeel van Shell tot de verwoesting van de Amazone door het Nederlandse bedrijfsleven.

Nadat hij heeft laten zien wat en waar het fout gaat, beschrijft hij wat we kunnen doen om ons land opnieuw in te delen en weerbaar en veerkrachtig te maken voor wat ons de komende tientallen jaren te wachten staat. Hij zet daarbij hoog in. Daar zal menigeen wat over denken, onbetaalbaar, onrealistisch, waanzin. Maar stelt hij dat is de omvang van deze naderende ramp ook. Oftewel het vraagt politieke moed.

Samuel vertelt dat hij bij het schrijven van het boek tal van emoties doorlopen heeft: van verbijstering en ongeloof, tot woede en frustratie, van verdriet en somberte, van hoop en strijdlust. En terecht merkt hij op dat je daar als lezer ook doorheen kan gaan. Wanneer je deze klimaatrouw doorloopt ben je beter opgewassen tegen de toekomst.

Om de politiek een handje te helpen somt hij ook een serie acties op die wij als individu uit kunnen voeren om druk op de ketel te zetten.

Al met al leest het boek makkelijk weg, wordt het bijbelverhaal van Jona in de walvis er mooi en passend doorheen geweven.

Lees het en laat je raken en spreek je vervolgens uit!