Ik kan nog voelen en begrijpen

“Ik ben echtgenote, moeder en vriendin en aankomend grootmoeder. Ik kan nog voelen en begrijpen en ik ben de liefde en de vreugde van die betrekkingen waard. … vandaag sta ik voor u en ik hoop dat dit de invloedrijkste lezing van mijn leven is geweest. En ik heb de ziekte van Alzheimer.”

Dit is misschien wel de belangrijkste boodschap uit het boek. Wanneer het geheugen je in de steek laat komt er meer gevoel voor in de plaats.

Het boek begint wanneer Alice, wetenschapper en bijna 50, naar de huisarts gaat omdat ze haar (geheugen)klachten niet langer kan ontkennen. De uiteindelijke diagnose is de ziekte van Alzheimer. In het boek volgen we in wat ze doet en denkt.
Het duurt enige tijd voordat ze haar man en kinderen erbij betrekt. Ieder gaat er op een andere manier mee om. Haar man John kan het moeilijk aanzien, zijn gedrag af en toe vond ik pijnlijk om te lezen. Dat wordt in het boek niet heel diep uitgewerkt, af en toe voel je toch ook zijn liefde.
Haar drie kinderen nemen het weer heel anders op. De relatie met hen wordt intenser.

Schrijfster Lisa Genova heeft een indringend boek geschreven. Het is pijnlijk om te lezen hoe een leven in een paar jaar tijd volledig verandert. Een mooie boodschap is hoe je voor iemand met dementie van betekenis kan zijn en omgekeerd ook!