Lezersrecensie
De dominee zoon
Reikhalzend van verlangen: Freek de Jonge
dinsdag 26 december door: Alie Urbach
De Dominee zoon
Ik wist niet dat hij ook boeken schreef ik kende hem vooral van zijn oudejaarsconference.
Maar ik heb het boek dan ook met heel veel plezier gelezen!
Zijn jeugdjaren in de jaren 1951-1962 opgroeiend in een hervormd gezin met een vader die dominee was. En elke zaterdagmiddag met een collectebus geld ophalen voor een nieuw te bouwen kerk.
Op humoristische wijze verteld hij daarover mensen laten hem voor de deur wachten of hij wordt binnen gevraagd en vervolgens wordt hij uitgehoord, toen al sloeg zijn fantasie op hol.
Bij het lezen van dit boek heb ik vaak in een deuk gelegen van het lachen vooral toen hij een nieuwe bril moest hebben hij had een leuke bril gezien die nogal duur was. Zijn moeder was niet van plan om zoveel geld voor een bril uit te geven de jaren vijftig was de tijd van een ziekenfondsbril.
En de opticien praatte zijn moeder naar de mond en als kind had niks vertellen je moet je neerleggen bij de beslissing van je ouders.
Zoals hij dat incident beschrijf in de winkel van de opticien waar van alles misgaat bij het oppassen van een bril. Je ziet het gelijk voor je. Bril zonder glazen probeer dan maar eens voor de spiegel te kijken of hij leuk staat. Heel herkenbaar ik had vroeger zelf een bril en als je erg sterke glazen hebt dan zie je niet of hij leuk staat, je moet dus afgaan op de mening van anderen.
Dan de brand waar hij naar toe gaat terwijl hij eigenlijk naar school moet, hij wordt door zijn broer gewaarschuwd dat hij naar school moet. En zegt dan in volle overtuiging ik ga niet naar school.
De brand heeft hem nodig.
Al mijmerend ziet hij zichzelf al als brandweerman in een heldenrol maar als 2 brandweermannen hun leven redden door in de Zaan te springen wil hij toch maar geen brandweerman worden.
De cover van het boek past hier heel goed bij.
Dan is er een feestavond waar hij dan eindelijk een kans krijg hij praat het programma aan elkaar met de nodige komisch aankondigen. Opgevuld met leuke moppen en liedjes waarmee hij tot grote vreugde van iedereen de hele zaal plat krijgt. Toen wist hij al dit wordt het.
dinsdag 26 december door: Alie Urbach
De Dominee zoon
Ik wist niet dat hij ook boeken schreef ik kende hem vooral van zijn oudejaarsconference.
Maar ik heb het boek dan ook met heel veel plezier gelezen!
Zijn jeugdjaren in de jaren 1951-1962 opgroeiend in een hervormd gezin met een vader die dominee was. En elke zaterdagmiddag met een collectebus geld ophalen voor een nieuw te bouwen kerk.
Op humoristische wijze verteld hij daarover mensen laten hem voor de deur wachten of hij wordt binnen gevraagd en vervolgens wordt hij uitgehoord, toen al sloeg zijn fantasie op hol.
Bij het lezen van dit boek heb ik vaak in een deuk gelegen van het lachen vooral toen hij een nieuwe bril moest hebben hij had een leuke bril gezien die nogal duur was. Zijn moeder was niet van plan om zoveel geld voor een bril uit te geven de jaren vijftig was de tijd van een ziekenfondsbril.
En de opticien praatte zijn moeder naar de mond en als kind had niks vertellen je moet je neerleggen bij de beslissing van je ouders.
Zoals hij dat incident beschrijf in de winkel van de opticien waar van alles misgaat bij het oppassen van een bril. Je ziet het gelijk voor je. Bril zonder glazen probeer dan maar eens voor de spiegel te kijken of hij leuk staat. Heel herkenbaar ik had vroeger zelf een bril en als je erg sterke glazen hebt dan zie je niet of hij leuk staat, je moet dus afgaan op de mening van anderen.
Dan de brand waar hij naar toe gaat terwijl hij eigenlijk naar school moet, hij wordt door zijn broer gewaarschuwd dat hij naar school moet. En zegt dan in volle overtuiging ik ga niet naar school.
De brand heeft hem nodig.
Al mijmerend ziet hij zichzelf al als brandweerman in een heldenrol maar als 2 brandweermannen hun leven redden door in de Zaan te springen wil hij toch maar geen brandweerman worden.
De cover van het boek past hier heel goed bij.
Dan is er een feestavond waar hij dan eindelijk een kans krijg hij praat het programma aan elkaar met de nodige komisch aankondigen. Opgevuld met leuke moppen en liedjes waarmee hij tot grote vreugde van iedereen de hele zaal plat krijgt. Toen wist hij al dit wordt het.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Alie Urbach
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
