Lezersrecensie
Men had niet veel maar men was tevreden
Annegreet van Bergen Het goede leven Hoe Nederland in een halve eeuw steeds welvarender werd
Een prachtig vervolg op Gouden jaren waarin Annegreet ons laat zien dat ons leven enorm veranderd door de economische groei. Hoe makkelijk en ongemerkt het leven veranderd daar sta je niet bij stil.
Voor mensen die de vijftiger en zestiger jaren hebben meegemaakt herken je erg veel.
Dingen die vergeten bent maar al lezende weer boven komt. Dat je je salaris in een loonzakje kreeg, en het geld wat je niet nodig had parkeerde op een spaarbankboekje. Per week uitbetaald worden, wat een werk voor werkgevers en men had veel geld in huis dat is nu ondenkbaar.
Supermarkten waren er niet bij de slager kreeg je als kind zijnde een stukje worst maar als hij dat vergat mocht je er niet om vragen maar je ging de winkel liever niet uit.
Onze melkboer zat bij de vrijwillige brandweer als er brand was liet hij de melkkar staan en ging naar brand dat zou tegenwoordig niet kunnen.
Veel geld als teenager had je niet een grammofoonplaatje 45 toeren koste ƒ3,95 daar spaarde je voor.
De TV, programma als Swiebertje dan was de stad uitgestorven iedereen keek tegenwoordig blijf je niet voor de tv thuis.
Kolenkachels vreselijk bij de kachel was het warm maar als je naar de wc moest, je had de deurkruk alleen maar vast dan riep iedereen al doe de deur dicht. In de winter kleedde je voor de kachel uit in de onverwarmde slaapkamer was het te koud. Je had ijspegels op de dekens en de bloemen op de ramen.
Wat zijn we tegenwoordig verwent met de centrale verwarming onze welvaart is inmiddels zoiets vanzelfsprekend geworden.
Vrouwen moesten stoppen met het werk als ze trouwden dat kan je tegenwoordig niet meer voorstellen. Maar het was ook schande alsof de man de kost niet alleen kon verdienen.
Ons openbaar vervoer is zoveel beter dan vroeger dit was voor mij erg verrassend toen ik dat las net als dat stuk over de waterleiding. Dat het tot 1963 heeft geduurd voordat iedereen op het waterleidingstelsel werd aangesloten. Dat was vroeger echt behelpen vooral voor vrouwen die was deden.
Een veel gehoorde uitspraak van vroeger was “je had niet veel maar men was tevreden”.
Niet dat men nu niet tevreden is maar welvaart is naar verloop van tijd heel gewoon geworden je vergeet snel hoe het vroeger was!
Een prachtig vervolg op Gouden jaren waarin Annegreet ons laat zien dat ons leven enorm veranderd door de economische groei. Hoe makkelijk en ongemerkt het leven veranderd daar sta je niet bij stil.
Voor mensen die de vijftiger en zestiger jaren hebben meegemaakt herken je erg veel.
Dingen die vergeten bent maar al lezende weer boven komt. Dat je je salaris in een loonzakje kreeg, en het geld wat je niet nodig had parkeerde op een spaarbankboekje. Per week uitbetaald worden, wat een werk voor werkgevers en men had veel geld in huis dat is nu ondenkbaar.
Supermarkten waren er niet bij de slager kreeg je als kind zijnde een stukje worst maar als hij dat vergat mocht je er niet om vragen maar je ging de winkel liever niet uit.
Onze melkboer zat bij de vrijwillige brandweer als er brand was liet hij de melkkar staan en ging naar brand dat zou tegenwoordig niet kunnen.
Veel geld als teenager had je niet een grammofoonplaatje 45 toeren koste ƒ3,95 daar spaarde je voor.
De TV, programma als Swiebertje dan was de stad uitgestorven iedereen keek tegenwoordig blijf je niet voor de tv thuis.
Kolenkachels vreselijk bij de kachel was het warm maar als je naar de wc moest, je had de deurkruk alleen maar vast dan riep iedereen al doe de deur dicht. In de winter kleedde je voor de kachel uit in de onverwarmde slaapkamer was het te koud. Je had ijspegels op de dekens en de bloemen op de ramen.
Wat zijn we tegenwoordig verwent met de centrale verwarming onze welvaart is inmiddels zoiets vanzelfsprekend geworden.
Vrouwen moesten stoppen met het werk als ze trouwden dat kan je tegenwoordig niet meer voorstellen. Maar het was ook schande alsof de man de kost niet alleen kon verdienen.
Ons openbaar vervoer is zoveel beter dan vroeger dit was voor mij erg verrassend toen ik dat las net als dat stuk over de waterleiding. Dat het tot 1963 heeft geduurd voordat iedereen op het waterleidingstelsel werd aangesloten. Dat was vroeger echt behelpen vooral voor vrouwen die was deden.
Een veel gehoorde uitspraak van vroeger was “je had niet veel maar men was tevreden”.
Niet dat men nu niet tevreden is maar welvaart is naar verloop van tijd heel gewoon geworden je vergeet snel hoe het vroeger was!
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Alie Urbach
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
