Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

De Dagboeken

Alie Urbach 13 december 2017
Het is een verrassend mooi boek met twee mooie verhaallijnen.
Louise Veldman woont in een verpleeghuis waar ze op een vierpersoonskamer wordt geplaatst dat was de gebruikelijke procedure voor nieuwkomers. Alleen als u overlast veroorzaak, verplaatsen we u naar een één persoonskamer. Dat leek haar wel wat dus veroorzaakte ze flink veel overlast en ja hoor ze had voor mekaar. Ze kreeg een eigenkamer.
Mevrouw Veldman heeft wat ondeugends over zich maar ze weet wat ze wil en laat niet met zich sollen. Met enige regelmaat heeft ze er steeds over dat ze wil verdwijnen.

Met de verpleger Fabio Bonnetje kreeg al gauw een goede band ze wist hem om haar vingers te winden. Zijn naam verbasterde al gauw tot Fabio Bonsema.
Hij verwent haar als hij terugkomt van vakantie heeft hij verschillende cadeaus voor haar meegenomen. En hij zorgt ervoor dat ze snoep en drank krijgt met alle gevolgen van dien.
Hij besteed erg veel aandacht aan haar vooral toen ze een pakketje kreeg toegestuurd zonder afzender. Ze wil het niet hebben en staat erop dat weggooit wordt uiteindelijk op aandringen van Fabio wordt het open gemaakt er zitten dagboeken in. En weer moet het weg, Fabio weet haar over te halen de dagboeken voor te lezen ze gaat akkoord.

In haar rode dagboeken staat haar hele leven beschreven het zijn er twaalf stuks.
Het verhaal begint dat ze bij haar ouders woont en als de tweede oorlog uitbreekt gaan haar broers dienst nemen in het Duitse leger. Zelf is ze verlieft op een joodse jongen Daniël Berg ze komt veel bij hem thuis en voelt zich daar gelukkig. Tot dat de familie Berg wordt opgepakt, ze hoort dat joden in Duitsland moeten werken. Ze besluit om naar Daniël op zoek te gaan en beland in Mönchengladbach waar ze in een hotel gaat werken. Ze maakt daar wat vreselijk mee en majoor Friesinger redt haar wanneer de majoor over geplaatst wordt gaat ze met hem mee.

Karl Friesinger wordt aangesteld als kamparts in Flossen burg ze woont met Karl Friesinger in een mooi huis vlakbij het kamp. Ze raakt zwanger en ze krijgen een zoon Maxie.
Als de Duitsers de oorlog dreigen te verliezen wil Karl niet dat ze het slachtoffer van zijn verleden wordt en regelt dat zij en hun zoon met een groep mensen vlucht. Tijdens de vlucht maakt ze het nodige mee haar zoon overlijdt tijdens de vlucht waarna zij zelfmoord probeert te plegen.

Ze wordt gered en krijg een nieuwe kans en gaat in het ziekenhuis werken.
Waar ze met veel plezier werk en vrienden maakt en via het Rode Kruis hoort ze dat Daniël nog leeft.
Uit eindelijk keer ze terug naar Nederland en ontmoet ze Daniël weer ze gaan trouwen.
Maar hun huwelijk houdt jammer genoeg geen stand, ze besluit om weg te gaan.

Afwisselend lees je over het heden en verleden en dat maakt het boek wat humoristischer zoals zij iedereen naar haar hand weet te zetten.
Maar aan het einde van het laatste boek vindt ze het genoeg en wil nu echt verdwijnen. Ze heeft het helemaal regelt het wordt euthanasie ze krijgt infuus met een kalmeringsmiddel.
En dan komt Oscar haar zoon en Fabio binnen ze halen de naald eruit en nemen haar mee naar een huis. Eindelijk hoort ze wie haar de dagboeken heeft gestuurd en zo krijgt het toch nog een heel onverwacht eind.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Alie Urbach