Lezersrecensie
Een fantasy boek in de ruimte!
Over het algemeen weet ik behoorlijk goed wat ik wel en niet leuk vind. Ik weet welke genres een succes worden en welke niet en ik weet welke woorden in een flaptekst een passend verhaal beloven en welke niet. Maar natuurlijk is dat gevoel niet feilloos. Zo wilde ik Interplanetair dolgraag lezen, de reden dat ik me opgegeven had voor de blogtour, maar bleek het eerste boek toch geen perfecte match voor mij te zijn. Maar, ik was gelukkig wel heel benieuwd hoe het verhaal verder ging!
Net als in het eerste boek blijft het verhaal gedurende het hele boek op afstand van de karakters en hun emoties. De auteur schreef op haar blog dat ze dit bewust doet en dat heftige en grote emoties haar ding niet zijn. Omdat ik wel een echte emotielezer ben, betekent dat dat het boek eigenlijk nooit het soort boek kan worden waar ik persoonlijk naar op zoek ga, maar mensen die minder waarde hechten aan grote en heftige emoties gaan in dit verhaal wellicht wel vinden wat ze zoeken.
De schrijfstijl van het verhaal is namelijk erg vlot. De zinnen lezen makkelijk en ik vloog behoorlijk snel door het verhaal heen. Ondanks dat het boek een science-fiction boek is, is het denk ik ook heel geschikt voor fantasy lezers die eens een uitstapje in de ruimte willen maken. Er zijn Goden, er zijn ongelooflijk veel verschillende volkeren en de wereld is net zo rijk als al die epische en grootste fantasiewerelden. Alleen reizen ze hier niet per paard, maar per ruimteschip!
In dit boek was de verhaallijn iets minder duidelijk. De karakters zijn vooral bezig met wat volgens mij het hoofddoel van de serie is: Zetels krijgen in de raad. Daarnaast hebben ze te maken met vreemde krachten, Goden en uiteraard heel veel politiek. Ondanks dat dit boek veel minder een eigen rode draad heeft en echt vooral onderdeel van het geheel is, gebeurt er wel constant iets waardoor het boek geen moment gaat vervelen.
Ben jij een echte liefhebber van epische fantasy en vermijd je normaal sci-fi boeken, dan zou ik deze serie zeker een kans geven. Het zou wel eens meer je ding kunnen zijn dan je denkt!
Net als in het eerste boek blijft het verhaal gedurende het hele boek op afstand van de karakters en hun emoties. De auteur schreef op haar blog dat ze dit bewust doet en dat heftige en grote emoties haar ding niet zijn. Omdat ik wel een echte emotielezer ben, betekent dat dat het boek eigenlijk nooit het soort boek kan worden waar ik persoonlijk naar op zoek ga, maar mensen die minder waarde hechten aan grote en heftige emoties gaan in dit verhaal wellicht wel vinden wat ze zoeken.
De schrijfstijl van het verhaal is namelijk erg vlot. De zinnen lezen makkelijk en ik vloog behoorlijk snel door het verhaal heen. Ondanks dat het boek een science-fiction boek is, is het denk ik ook heel geschikt voor fantasy lezers die eens een uitstapje in de ruimte willen maken. Er zijn Goden, er zijn ongelooflijk veel verschillende volkeren en de wereld is net zo rijk als al die epische en grootste fantasiewerelden. Alleen reizen ze hier niet per paard, maar per ruimteschip!
In dit boek was de verhaallijn iets minder duidelijk. De karakters zijn vooral bezig met wat volgens mij het hoofddoel van de serie is: Zetels krijgen in de raad. Daarnaast hebben ze te maken met vreemde krachten, Goden en uiteraard heel veel politiek. Ondanks dat dit boek veel minder een eigen rode draad heeft en echt vooral onderdeel van het geheel is, gebeurt er wel constant iets waardoor het boek geen moment gaat vervelen.
Ben jij een echte liefhebber van epische fantasy en vermijd je normaal sci-fi boeken, dan zou ik deze serie zeker een kans geven. Het zou wel eens meer je ding kunnen zijn dan je denkt!
1
Reageer op deze recensie
