Recensie Dansen met de duivel

Daar begint het verhaal inderdaad mee: Wat gebeurt er als de man die je ooit liefhad een moordenaar blijkt te zijn? Voor dat dilemma komt rechercheur Catrin Thomas te staan wanneer het lichaam van haar ex wordt gevonden in het donkere water van Cardiff Bay.

We leren Catrin en Rhys kennen, en een stuk van Catrins verleden. Wanneer jaren later Rhys weer "opduikt" in haar leven begint een interessante persoonlijke speurtocht van deze niet-kinderachtige dame. Intriges lijken om haar heen te spoken, ze lijkt de sleutelfiguur tot de oplossing te zijn. Waar is Rhus mee bezig geweest en wat is er gebeurt? Wat heeft dat met Catrin te maken en de vreemde dingen die er nog steeds plaatsvinden?

Tot halverwege het boek ging het prima maar daarna werdt het mij enigszins schimmig. De occulte wereld in deze vorm is niet helemaal voor mij weggelegd, nog daargelaten dat ik met sommige hink-stap ontwikkelingen het gevoel had zelf een joint gerookt te hebben, denkende dat ik toch weer wat gemist had.
Beetje spooky, iets horror achtige climax omtrent de niet grijpbare occultachtige sekte wereld. Wel makkelijk leesbaar hoor en zeker niet zonde van mijn tijd, maar het tweede deel lag een beetje bezijden mijn interesse, en een beetje too much in de tweede rollenverdeling van de diverse personages.