Voor gamers die (niet) van lezen houden.

Zodra ik het boek heb ontvangen begin ik er in te lezen. Is het wat? Spreekt het mij aan? Zou het iets voor de groepen 4 zijn bij ons op school? Een van die groepen had ik vorig jaar onder mijn hoede.
Wanneer ik erin ga lezen heb ik direct namen van kinderen in mijn hoofd: I. houdt niet van lezen maar wel van gamen. Van K. weet ik dat hij snel en veel leest, maar houdt hij van gamen? Bij B. weet ik het zeker: een lezer en een gamer. In die groep valt het boek vast goed in goede aarde.
Maar eerst laat ik het M. lezen. Mijn kleinzoon, een lezer die van gamen houdt (en andersom). Ik ben zelf op de helft en kan het later wel verder lezen. Als ik het breng is het eerst wat hij zegt: 'ooooooh, een boek over gamen.' Dat zit dus wel goed. Ik blijf een half uurtje en hij is al op blz. 25. 'Vind je het leuk?' vraag ik. 'Mmm' zegt hij. Dit betekent JA.

Nadat ik het boek heb gelezen kom ik tot de volgende conclusie: Het leest vlot, is spannend en staat volop in de belevingswereld van kinderen die van gamen houden. Ook voor niet gamende kinderen is het spannend. Het boek leest vlot omdat het volgens mij een goede lay-out heeft. De grootte van de letters is prima, er is een voldoende ruimte tussen de regels en de tekst wordt regelmatig afgewisseld met aansprekende tekeningen van Paco Vink. Bovendien zal het kinderen aanspreken dat de hoofdrolspelers superkrachten hebben. Hiermee zullen ze zich willen identificeren. Want zeg nou zelf; elk kind wil toch wel een superkracht hebben?

Twee uur nadat ik het boek bij M. heb gebracht krijg ik een appje: boek is uit, kind tevreden. 'Wat vond je leuk aan het boek?' vraag ik. 'Nou, dat Raff, Puck, Manú en Philaine nieuwe levens kregen en nieuwe energie en dat ze zelf in het spel zaten. En die andere boeken wil ik ook lezen.'

Dus Marcel en Paco: hup aan het werk;-)