De donkere kant van Sally Diamond

Wanneer Sally's vader overlijdt weet ze niet beter dan te doen wat hij haar vaak zei: 'Als ik dood ben, zet je me maar bij het vuilnis'. Als aan het licht komt dat Sally daadwerkelijk haar dode vader bij het vuilnis heeft gezet, gaat de bal van het mediacircus aan het rollen. Zelf snapt Sally niets van al deze ophef, ze heeft toch gewoon gedaan wat hij haar gevraagd heeft. Terwijl het onderzoek loopt wordt Sally geconfronteerd met het verleden van haar vroege jeugd. Een verleden waar ze zich niets van herinnert, maar gaandeweg verteld iedereen rondom haar de ware geschiedenis van Sally Diamond.

Zelf zou ik deze nooit opgepakt hebben, maar doordat dit de keuze van de leesclub was, kon ik er niet onderuit. Spijt heb ik er allesbehalve van, want De donkere kant van Sally Diamond viel bij mij echt in goede aarde.

Vanaf de eerste zin was ik al helemaal verkocht. Je word als lezer moeiteloos meegesleept in voor Sally verwarrende situaties, schrijnende gebeurtenissen en anderzijds luchtige, ietwat grappig conversaties.

Het hoofdpersonage Sally Diamond is gedetailleerd uitgewerkt door Liz Nugent. Het is een personage dat je raakt en waar je moeiteloos met meeleeft. Een personage dat zich onder je huid nestelt en zich daar heel snel comfortabel weet te maken.

De donkere kant van Sally Diamond was moeilijk weg te leggen, ik wilde steeds verder lezen, weten hoe het verhaal verder zou gaan. Liz Nugent houdt het verhaal steeds een tikkeltje spannend, een beetje eng maar bovenal heel erg echt, waardoor het verhaal echt wist binnen te komen.

Wel was ik lichtjes teleurgesteld in het einde. Het verhaal voelde voor mij niet af, niet compleet. Dat zorgde ervoor dat ik het boek gesloten heb met een onvoldaan gevoel.

Heel erg jammer, maar toch zo de moeite waard om deze te lezen.