Het allerlaatste kerstcadeau

Wanneer de Kerstman na een nacht vol cadeautjes bezorgen vermoeid thuiskomt, laat zijn slee het afweten en crasht hij in een enorme berg sneeuw. Na het inspecteren van de slee ontdekken ze in het kleinste hoekje een vergeten cadeau. Onmiddellijk is het alle hens aan dek, want een kind zonder kerstcadeau dat kan natuurlijk niet. Hoe moet dat nu verder? De slee is kapot en de rendieren zijn moe…Gelukkig is er Lahja, de kleine labrador van de Kerstman, die het allerlaatste kerstcadeau kan bezorgen. Samen vliegen ze de hele wereld over op zoek naar het kind aan wie het cadeau toebehoort. Zullen ze het tijdig vinden? Of is Kerstmis voorgoed verloren?

Ik werd bij het ontvangen van het boek instant verliefd op de cover. Warm, jolig en echt kerstig, net zoals het verhaal zelf.

Het allerlaatste kerstcadeau wordt afwisselend verteld vanuit het perspectief van Lahja de labrador en vanuit Lucia, het meisje wiens kerstcadeau vergeten werd. Beide sluiten mooi bij elkaar aan en zijn twee heel erg warme, kerstige personages.

Maar in Het allerlaatste kerstcadeau gaat het over zoveel meer dan kerst. De klimaatcrisis wordt meermaals aangehaald en op een duidelijke, heldere manier (die ook voor kinderen te begrijpen is) besproken. Het is niet zo dat het verhaal een heus klimaatbetoog is, maar je kan er ook niet omheen. Adam Baron wist dit wel netjes in het verhaal te verweven, waardoor het toch nog steeds lekker blijft weg lezen.

Ondanks het kerstverhaal hier best wel wat anders loopt dan anders (denk labrador, motor, Tomties…) draagt het wel de echte warme kerstsfeer met zich mee. Met de twee hoofdpersonages, een labradorpup en een lief meisje kan het haast ook niet anders.

Het allerlaatste kerstcadeau is een magisch verhaal over het bij elkaar brengen van mensen, geloven in magie, hoop en liefde.