Erg langdradig

Becca King heeft een bijzondere gave: zij kan gedachten van mensen horen die ze fluisteringen noemt.
Ze vangt op dat haar stiefvader iemand vermoord heeft en hij bedreigt haar.
Becca's moeder zorgt dat haar dochter een nieuwe identiteit krijgt en stuurt haar naar een vriendin die op een afgelegen eiland woont.
Echter de vriendin blijkt te zijn overleden wanneer Becca daar aankomt.
Vanaf dat moment is Becca op zichzelf aangewezen en moet nu alleen overleven op het voor haar onbekende eiland. Ze sluit vriendschap met enkele eilandbewoners. Maar maakt ook één vijand: Jenn.
Wanneer één van bewoners een mysterieus ongeluk krijgt zijn alle ogen op Becca gericht. Becca wil absoluut niet dat haar ware identiteit ontdekt wordt.

Dit is het eerste boek van Het fluistereiland “Stormgevaar” van Elizabeth George

De titel van het boek lokte me omdat het mij helemaal in mijn straatje leek te passen.
E. George is één van mijn favoriete auteurs en de avonturen met inspecteur Lynley en zijn maatje Barb nemen me helemaal mee in het verhaal.
Wat een tegenvaller is dan deze serie.
Het was voor mij doorworstelen en ik vond het hele verhaal niet spannend.
Juist die fluisteringen daar zou je iets mee kunnen doen als schrijfster.
Af en toe vangt Becca gedachten op en eigenlijk wil ze dat niet horen of kan het niet plaatsen.
Ze gebruikt een aud-box een soort van ipod die een harde ruis produceert waarvan ze het dopje in haar oor stopt. Zo hoort ze de fluisteringen niet meer en het geeft haar rust.
Ik wilde het niet opgeven en ruim over de helft kwam er toch nog wat spanning in het verhaal.
Er is een heel gedoe over een mobiele telefoon die Becca ergens gedumpt heeft omdat het gelinkt kan worden aan haar.
Daarom komt degene waarvoor ze op de vlucht is naar het eiland.
Becca ziet hem en slaat weer op de vlucht.
Je voelt de spanning in de laatste blz. van het boek en het boek eindigt met een cliffhanger.
Ondanks het geworstel in het begin werd ik toch nieuwsgierig naar het tweede deel.