Een middelmatig verhaal over de Italiaanse erfenis van een immigrantenfamilie

De uit Amerika afkomstige Juliet Grames wist als jong meisje al dat ze wilde schrijven. Ze groeide op in een Italiaans-Amerikaans gezin, wiens familiegeschiedenis de basis bood voor haar boek De acht of negen levens van Stella Fortuna.
Haar grootmoeder waarvan Grames zich niet anders kan herinneren dan dat ze verhalen met haar deelde, vormde de basis voor een debuut waarin de niet altijd rooskleurige levens van Italiaanse emigrantenfamilies aan het licht worden gebracht. De Italiaanse waarden en normen passen niet in alle opzichten bij de ‘vrijheden ‘ uit de Amerikaanse cultuur. Bovendien blijkt de Amerikaanse droom niet zo mooi als de familie in eerste instantie verwacht had, toen hun vader ze over liet komen naar Amerika om daar een verder leven op te bouwen.
Stella Fortuna is een meisje, dat op jonge leeftijd omkomt door de griep die vanuit de Eerste Wereldoorlog mee terug kwam met de overlevende militairen naar de kleine, hechte Italiaanse gemeenschappen. Stella Fortuna is tegelijkertijd ook de tweede dochter die – om de eerste overleden dochter te eren – die vervloekt lijkt te zijn en steeds op het nippertje aan de dood weet te ontsnappen. Regelmatig tegen alle verwachtingen in. Een dochter die niet voldoet aan de wensen van haar vader en worstelt met de verwachtingen die de Italiaanse cultuur in die tijd met zich mee bracht. Waar ze een duidelijke voorkeur had voor vrijheid en ongehuwd blijven, wacht haar uiteindelijk geen andere keuze dan te trouwen en haar leven te weiden aan haar kinderen (alle tien) en haar kleinkinderen.
En waar in die jaren haar zus altijd aan haar zij heeft gestaan, zorgt een ongeluk ervoor dat Stella Fortuna haar zus voorgoed uit haar leven snijdt, zoals haar goede daden en bedoelingen uit haar hersenen lijken te zijn gesneden. De kern van dit boek ligt hem in Stella’s oorspronkelijke leven in Italië, de onoverkoombare wensen van haar vader op het moment dat ze in Amerika komt en alles wat daar vervolgens uit voort komt. Terwijl je zo’n slimme en krachtig persoon niet anders had gegund dan haar eigen dromen na te jagen.
Waar het boek me – in zekere zin – kennis liet maken met de traditionele normen en waarden van de Italiaanse samenleving en de hardheid van het migrantenbestaan, biedt het boek – dat op het oog het verhaal van Stella Fortuna vertelt – vooral ook een inkijkje in het leven van de vreselijke man die haar vader was. Iets wat ik niet direct had verwacht!
De schrijfstijl van Grames is prettig en het boek op zich is goed leesbaar. Tegelijkertijd mist het aan kracht in de verhaallijnen, om er voor te zorgen dat het boek blijvend weet te boeien. Daarnaast mist het boek – dat behoorlijk zware en heftige delen bevat – veelal een humoristische nood, waardoor er voor de lezer ‘lucht’ in het verhaal blijft voort bestaan. Hierdoor blijkt het boek – ondanks dat het in potentie een aantrekkelijk verhaal is – een middelmatige weergave van het leven van Italiaanse migranten in Amerika!