Het Dossier

Het boek begint spannend wanneer Josta Wolf wakker wordt en beseft dat het litteken op haar onderbuik komt door de roof van haar nier. Dit roept vragen bij haar en de lezer op. Wanneer ze aangifte doet van de orgaanroof ontdekt ze dat ze volgens de Duitse dossiers in 1989 in het ziekenhuis overleden is na een ernstige zwangerschapsvergiftiging. Na een aantal gebeurtenissen beseft Josta dat waarschijnlijk alles komt door de jaren dat ze in de DDR woonde en behoorde tot de ‘Königstein Gruppe’, een groep die zich bezighield met kunstvervalsingen in opdracht van de Stasi.. Tijdens deze periode is er een geheim dossier over deze kunstvervalsingen aangelegd.
Het boek is in wisselende perspectieven geschreven: vanuit Josta wordt de innerlijke, creatieve wereld weer gegeven en vanuit de ondervrager Helmut wordt de harde werkelijkheid m.b.t. het leven in de DDR neergezet.
Het mysterieuze begin van het verhaal eindigt uiteindelijk in een (afgerond) eind.
Fascinerend tot de laatste pagina, kloppend tot in alle details vormt het verhaal een geheel.
Alhoewel het boek fictie is, is het zo ontzettend goed geschreven dat het een non-fictie boek zou kunnen zijn zowel wat betreft de orgaanroof, de kunstvervalsingen, als het leven in de DDR. De auteur is er in geslaagd om het verhaal levensecht en geloofwaardig neer te zetten.
Het verhaal kruipt in je huid en houd je nog dagenlang bezig na de laatste omgeslagen pagina.