Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Hebban recensie

Goede balans tussen actie en emotie

Anouk (Hebban Crew) 09 april 2021 Hebban Crew

Kenneth Oppel schreef zijn eerste verhalen als tiener. Eén daarvan, dat hij uitwerkte tot boek, werd via een familievriend voorgelegd aan niemand minder dan Roald Dahl. Dahl vond het goed genoeg om Oppel aan te bevelen bij zijn literair agent, en zo kwam de kersverse auteur aan zijn eerste gepubliceerde boek. Inmiddels zijn we meer dan vijfendertig jaar verder en is Oppel een heel oeuvre rijker. 'De invasie' is zijn meest recente trilogie, waarvan het eerste deel Woeker onlangs naar het Nederlands werd vertaald door 'De hongerspelen'-vertaler Maria Postema.

Drie tieners staan centraal in Woeker. Een met een zeldzame waterallergie, een die allergisch is voor bijna alles en een met een geboortedefect. Petra en Anaya waren ooit vriendinnen, en Seth is nieuw op hun school gekomen. Als het op een dag vanuit het niets begint te stortregenen, merkt Petra dat haar waterallergie eindelijk eens niet opspeelt. En als grote zwarte planten opschieten uit de aarde, is Anaya de enige die juist géén allergische reactie heeft. Wat hebben de drie tieners met elkaar te maken, en wat is het verband met de vreemde regen en planten?

Oppel start meteen stevig; hij duikt in de individuele problemen van de drie tieners en laat de regen in de eerste introductiehoofdstukken al neerkomen. Dat tempo weet hij gedurende het boek vol te houden zonder dat het inzakt of juist te veel wordt. Anaya, Petra en Seth zijn goed uitgewerkte personages die met een duidelijke, eigen stem spreken. Zo wordt in Petra’s hoofdstukken een nevenpersonage altijd vergeleken met een lookalike uit een van de tv-shows die ze kijkt en kampt Anaya een tikje gedramatiseerd – precies zoals het een tiener betaamt – met haar onknappe uiterlijk en daardoor afwezige populariteit.

Over de wereld die Oppel opbouwt heeft de auteur duidelijk goed nagedacht. Verschillende elementen grijpen in elkaar en worden ook weer verbonden met de drie tieners. In de bijzondere nieuwe wereld dreigt op elke hoek gevaar en aangezien alleen zij immuun zijn, is het logisch dat de volwassenen weinig keus hebben dan de drie telkens mee te nemen. De onthulling achter hun immuniteit weet Oppel aardig goed uit te stellen, door het even te laten duren voor ze erachter komen welke eigenschap niet alleen twee van hen, maar alle drie hebben.

Ook verdrukt het vlugge tempo van het verhaal en de grote hoeveelheid spanning en actie het emotionele deel van Woeker niet. Petra en Anaya hebben samen wat uit te praten en via hun respectievelijke hoofdstukken kom je er precies achter hoe beiden tegen hetzelfde probleem aankijken. Seths problemen als pleegkind gaan dieper, en dat is waar Oppel een klein struikelblok voor zichzelf opwerpt. De band die Seth met dr. Weber opbouwt gaat wat al te snel – waar het logisch is dat hij zich snel hecht aan de twee meisjes die net als hij anders zijn, is dat minder vanzelfsprekend met een moederfiguur, en dit zou gebaat zijn geweest bij wat meer tijd.

Woeker is een Young Adult voor de lezer van 13 tot 15 jaar, die gemaakt is om in één ruk uit te lezen, en Oppel voldoet aan alle eisen; een goed tempo, een sterke balans tussen actie en emotie en goed uitgewerkte hoofdpersonages. Daarbij blijven de nevenpersonages wat vlakker, maar dat stoort niet – daarvoor gebruikt Oppel de ruimte die hij heeft te goed. Deze reeks is dan ook een echte aanrader.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Anouk (Hebban Crew)