Een nooit eindigend verhaal

Met geen enkele bekendheid wat betreft Borderline, begon ik aan dit boek.
Dit verhaal laat onder andere zien hoe lastig het is om een juiste diagnose te krijgen. Er zijn zoveel psychische aandoeningen, vele met gelijkende problematiek. Toch lees ik ook in dit verhaal dat er niet goed naar de patiënten geluisterd wordt; alsof je niet serieus genomen hoeft te worden wanneer je een psychisch probleem hebt. Juist. Je hebt een probleem, je bent geen probleem. Voor familie, kennissen en andere omstanders die geen benul hebben wat er in je omgaat, ben je een probleem. Ze keren zich van je af omdat ze niet weten hoe ze ermee om moeten gaan. Het is vaak niet dat ze het niet willen begrijpen, het is vaak dat ze het niet kunnen begrijpen. Het maakt het allemaal nog moeilijker dan het al is.
Ik heb een goede inkijk gekregen in Borderline; het boek heeft zijn doel bereikt.
Je zult maar moeten leven met Borderline, het constante vechten tegen jezelf. Als maar weer afzakken en opkrabbelen. Wat een moed en wat een kracht heeft die meid.
Je zult maar moeder zijn van zo’n prachtig mens.