Lezersrecensie
IJdel zijn is geen zonde. Toch?
13 februari 2017
Natuurlijk, het kan altijd beter en mooier en spannender. Desondanks, over mijn feelgood roman VLINDER ben ik tevreden. IJdel als ik ben plak ik er zelfs vijf sterren op. Mensen die zichzelf al te serieus nemen, vinden dit ongetwijfeld een kwalijke zaak, belachelijk en vooral oneerlijk. Maar waarom mag een auteur zijn boek geen vijf sterren geven als, pakweg, politici, sportmensen en acteurs wel (lees: als vanzelfsprekend) op zichzelf mogen stemmen bij welke verkiezing dan ook? IJdel zijn is geen zonde. Toch?
Inmiddels heb ik mijn ´stemgedrag´ kunnen staven aan een aantal eerlijke recensies. Twee keer drie sterren, bijvoorbeeld. NBD Biblion geeft geen sterren. Wel een indicatie of het boek interessant genoeg is om door de bibliotheek te worden ingekocht. En dat is VLINDER blijkbaar.
Daarom: de recensie van VLINDER door de recensent van NBD Biblion):
De dertig korte hoofdstukjes hebben alle als titel een of twee van de drie hoofdpersonen: het echtpaar Tjabbe en Suzanna en de twintig jaar jongere Lammy, een alleenstaande moeder. Tjabbe krijgt na dertig jaar huwelijk een nieuwe relatie met Lammy, vol schroom en angst en schijnbaar onontkoombaar. In goed verzorgd Nederlands beschrijft de auteur een schrijverscollectief dat een bundel wil uitgeven, met allerlei voorbereidende besprekingen over de inhoud, cover etc. Daar vindt de eerste opvallende handdruk plaats, aanleiding tot verregaande dromen en verliefdheid. Een soms te uitgesponnen verhaal met tal van gebeurtenissen, emoties, wanhoop, vriendinnen, geheimzinnigheden, twijfels, onzekerheden, dromen en romantiek. De lezer wordt van veel gedetailleerd deelgenoot: normale onderbuikgevoelens, bij yoga de kleermakers-vlinderzit en vooral het gracieuze van de witte vlinder. Psychologisch acceptabel en volwassen-menselijk. Eenvoudig, goed geschreven, wat uitvoerig liefdesverhaal tussen een veel oudere, getrouwde man en een jongere gescheiden vrouw, met oog voor allerlei menselijke tegenstrijdige gevoelens. De auteur schreef eerder 'Onder de brug vond ik mezelf' en 'Ik wil mijn kind terug'
Inmiddels heb ik mijn ´stemgedrag´ kunnen staven aan een aantal eerlijke recensies. Twee keer drie sterren, bijvoorbeeld. NBD Biblion geeft geen sterren. Wel een indicatie of het boek interessant genoeg is om door de bibliotheek te worden ingekocht. En dat is VLINDER blijkbaar.
Daarom: de recensie van VLINDER door de recensent van NBD Biblion):
De dertig korte hoofdstukjes hebben alle als titel een of twee van de drie hoofdpersonen: het echtpaar Tjabbe en Suzanna en de twintig jaar jongere Lammy, een alleenstaande moeder. Tjabbe krijgt na dertig jaar huwelijk een nieuwe relatie met Lammy, vol schroom en angst en schijnbaar onontkoombaar. In goed verzorgd Nederlands beschrijft de auteur een schrijverscollectief dat een bundel wil uitgeven, met allerlei voorbereidende besprekingen over de inhoud, cover etc. Daar vindt de eerste opvallende handdruk plaats, aanleiding tot verregaande dromen en verliefdheid. Een soms te uitgesponnen verhaal met tal van gebeurtenissen, emoties, wanhoop, vriendinnen, geheimzinnigheden, twijfels, onzekerheden, dromen en romantiek. De lezer wordt van veel gedetailleerd deelgenoot: normale onderbuikgevoelens, bij yoga de kleermakers-vlinderzit en vooral het gracieuze van de witte vlinder. Psychologisch acceptabel en volwassen-menselijk. Eenvoudig, goed geschreven, wat uitvoerig liefdesverhaal tussen een veel oudere, getrouwde man en een jongere gescheiden vrouw, met oog voor allerlei menselijke tegenstrijdige gevoelens. De auteur schreef eerder 'Onder de brug vond ik mezelf' en 'Ik wil mijn kind terug'
1
Reageer op deze recensie
