Interessant onderwerp, minder goede uitwerking

Dus... Ik zal even alle plus- en minpunten opsommen.

Pluspunten
- Het concept van het boek, een schietpartij op school, is een heel actueel onderwerp en ook een heel belangrijke om onder de aandacht te brengen.
- Het feit dat de hoofdstukken afwisselen tussen de personages, maakt het boek anders om te lezen en zorgt ervoor dat je de hele gebeurtenis meekrijgt vanuit verschillende perspectieven.
- De emoties die ik ervoer tijdens het lezen van dit boek, waren echt intens. Ik voelde boosheid, verdriet, angst... Allemaal tegelijkertijd. Het is een tijd geleden dat een boek dat met me deed.

Minpunten
- Het einde was naar mijn mening een beetje afgeraffeld
- De persoonlijkheid van de schutter zou uitgebreider beschreven kunnen zijn. Ik snap eerlijk gezegd niet waarom Marieke Nijkamp het belangrijkste personage, de schutter, heeft weggelaten tussen de verschillende perspectieven. Een paar hoofdstukken vanuit zijn/haar perspectief zouden het verhaal een extra dimensie hebben gegeven. Ik denk, vooral bij een gebeurtenis als deze, dat het belangrijk is om te lezen wat er in de gedachten van de schutter omgaat. Ik kan nog steeds niet begrijpen waarom er zo weinig moeite in zijn/haar perspectief is gestoken. Hij/Zij leek een beetje eenzijdig, ik denk dat er meer diepte in zijn/haar karakter gestoken had kunnen worden.
- Het hele 'verschillende perspectieven' gedeelte was niet zo goed uitgevoerd naar mijn mening. Misschien komt het omdat er teveel personages waren, maar het voelde niet echt alsof je veel over ze te weten komt. Er had meer moeite in het beschrijven van de personages kunnen worden gestoken. Misschien hadden de personages al vanaf een week van tevoren gevolgd kunnen worden, zodat we meer over ze te weten kwamen.

Niettemin, denk ik dat het concept van dit boek heel goed was en de verhaallijn was over het algemeen ook vrij goed. Ik zou dit boek 3 sterren geven.