Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Het meisje in de trein

baukepelssers 21 oktober 2018
Recensie “Het meisje in de trein”:
Het meisje in de trein is een thriller van Paula Hawkins. Paula Hawkins heeft 15 jaar lang als journaliste gewerkt. Daarna begon ze met het schrijven van fictieboeken. ‘Het meisje in de trein’ is haar eerst thriller ooit geschreven. ‘Het meisje in de trein’ stond zowel in Amerika als in Engeland op nummer 1 van de bestsellerlijsten. Dreamworks kocht van dit boek de filmrechten en maakten hier al gauw een film van die ook hoog scoort.
Dit boek is ruim 11 miljoen keer verkocht geweest over heel de wereld. Het boek zelf is vertaald uit het Engels, waar de titel ‘The girl on the train’ was. Paula Hawkins liet met deze thriller een redelijk spoor achter, ze werd zelfs op de lijst gezet van de 9 best verdiende auteurs.
Paula Hawkins heeft zelf een niet al te tragisch leven, dus dit boek is zeker geen weerspiegeling van haar leven. Maar het heeft wel een verband dat al de personages in het boek jonge vrouwen zijn met een verhaal en een verleden. Ze verhuisde op 17 jarige leeftijd naar London en werd journaliste van The Times.
Andere bekende boeken van Paula Hawkins zijn ‘the money goddess’ en ‘into the water’. Ze schreef nog een aantal komedieromans, maar die werden niet zo herkend als ‘The girl on the train’. Dit boek wordt ook een psychologische thriller genoemd, en hiermee kan ik zeker akkoord gaan, het is een wervelwind van gevoelens, gedachten en gebeurtenissen waardoor het psychologisch soms zwaar wordt. Het is geen ordinaire politie thriller.
Er zijn in totaal 3 hoofdpersonages, die elk apart aan de beurt komen. We ontmoeten Rachel, een vrouw die elke dag op de trein zit. Ze doet alsof ze elke dag met de trein naar haar werk gaat en dan terug naar huis gaat. In realiteit zit Rachel zonder werk omdat ze kortelings is ontslagen. Rachel is een alcoholiste en ze leidt hierdoor ook aan geheugenverlies. Haar ex-man Tom is bij haar weg gegaan omdat ze veel problemen heeft. Maar ook dit kan ze niet loslaten. Rachel gaat regelmatig als ze dronken is naar Tom zijn huis om met hem te gaan praten of ze stalkt hem door hem constant te bellen. Rachel zelf herinnert hier zich weinig tot niets van door de alcohol. Hierdoor staat ze ook aangegeven als lastig persoon bij de politie. Tom heeft ondertussen ook een andere vrouw, dit is Anna. Anna is de tweede vrouw waarvan het verhaal vertelt wordt in het boek. Anna haar verhaal geeft het standpunt van Anna rond de problematiek met Rachel en het effect dat Rachel heef op haar huwelijk met Tom.
Elke keer dat Rachel op de trein zit droomt ze van een beter leven. Ze passeert elke dag dezelfde huizen, maar 1 huis trekt haar aandacht. Rond dat één huis verzint Rachel een heel verhaal. Ze geeft de bewoners nieuwe namen en beschrijft hun leven als een realityshow. In werkelijkheid woont in dat ene huis Megan en Scott. Megan is de derde vrouw die aan bod komt in dit boek. Megan is een vrouw die een moeilijke jeugd heeft gehad, ze ging vaak weg en deed aan drugs en andere dingen.
Haar relatie met Scott is niet altijd rozengeur en maneschijn.
Door deze drie verhaallijnen leren we het verleden en het verhaal van drie verschillende vrouwen kennen. Dit boek geeft goed weer hoe moeilijk het is voor sommige vrouwen om serieus genomen te worden in de samenleving ondanks hun verleden. Dit probleem ervaart Rachel verder in het boek.
Het verhaal is geschreven vanuit verschillende verhaallijnen. In het verhaal komen drie verschillende vrouwen aan het woord. We komen zowel Megan, Anna en Rachel tegen. De structuur van het boek is heel goed opgebouwd. Elk hoofdstuk begint met een duidelijke titel die verwijst naar welke vrouw er aan het woord is. In één hoofdstuk worden verschillende tussentitels geplaatst. Er wordt telkens verteld welke dag het is, met een specifiek datum, en daarbij ‘ochtend’ of ‘avond’. Dit wordt gedaan in elk hoofdstuk en voor elke dag. We moeten wel aandachtig blijven lezen want in het boek verandert de tijd plotseling naar een jaar eerder (naar 2012), dit vanuit het perspectief van Megan.
De structuur van het boek is even wennen. De verhaallijnen zijn niet te complex en het boek is makkelijk visueel voor te stellen. Het boek zelf is telkens beschreven in de Ik-verteller, meer specifiek de belevende ik. Er worden heel veel gedachten beschreven van die persoon op het moment zelf . Dit zorgt ervoor dat je als lezer het moment zelf beleefd. Het was heel moeilijk om het boek te begrijpen in het begin, zeker met het verwarring van drie verhaallijnen door elkaar. Het grote thema of de thematiek van dit boek is alcoholisme, geheugenverlies, relaties en vrouwen.
Ik vind persoonlijk het boek heel verwarrend. Vooral in het begin lijkt het of er één speciale vrouw is met drie verschillende persoonlijkheden. De structuur in het boek helpt zeker en vast tegen de verwarring. Het boek zelf is heel somber of sober geschreven, dit betekent dat er weinig beschrijving is van details. Er worden veel gedachten verteld, waardoor je je natuurlijk beter gaat inleven in die personages. Die gedachten zijn typische vrouwengedachten.
Het is misschien geen typische thriller maar het boek heeft me toch vastgehouden tot op het einde. Er zijn soms verwarrende hersenspinsels. Het zijn gedachten die worden beschreven, maar er zijn weinig feiten die aan bod komen. Je moet je puur baseren op wat het personage verteld, maar dat is niet altijd de waarheid. Doordat dit laatste niet expliciet wordt verteld, wordt de spanning ook zeker opgedreven.

Reageer op deze recensie