We hebben overal natuur nodig

James en ik, wij zijn allebei boerenkinderen. Opgegroeid op het platteland, in het geval van James glooiend. We hebben allebei gezien hoe het veranderde.
Pastorale is een memoir van zijn jeugd van gezamenlijk de grond levendig en gevarieerd houden. Zo herkenbaar voor mij.
De moderniteit, met hoge productie-eisen, zorgde voor een kaalslag, een uitputtingsslag van de aarde.
James weet gelukkig nog 'hoeveel hij van koeien houdt - hun kliekerige gedrag, hun vriendelijkheid en hun constante gekauw.' [...] 'Het was voor mij een openbaring hoe ze het landschap vormgeven: ze verwijderen bies en helpen met hun hoefafdrukken bij de verspreiding van planten zoals orchideeën. Ze hebben onregelmatigere graasgewoonten dan onze schapen, wat inhoudt dat ze op belangrijke momenten van de lente en zomer sommige delen van de weide met rust laten zodat het gras daar hoger wordt, waardoor bepaalde planten kunnen bloeien en zaad kunnen schieten, en andere delen kort afgrazen, wat gunstig is voor planten die van licht houden .'
Een natuurlijk evenwicht dus. En James weet het landschap van zijn jeugd, na het overlijden van zijn vader en met hulp van zijn gezin en een botanist, biodiversiteit te creëren. 'De botanist leerde mij nog iets belangrijks: dat 'natuur' niet iets is wat rond mijn velden en aan de ruige randen leeft - ze leeft ook ín die velden, in de bodem en in het grastapijt. Zeldzame planten zijn mirakels, maar we hebben ook heel veel gewone planten nodig.'

Alles hangt met alles samen. Pastorale is een overtuigend pleidooi voor diversiteit. Lezen dus!