Grondig bespreken en van alle kanten bezien

Gevonden op de boekenplank in een vakantiehuis. Een klassieker van Agatha Christie. Lang geleden gelezen en wat een feest om te herlezen.

Een gewone vrouw, mrs McGillicuddy, neemt de trein, ziet een moord en snelt naar mrs Jane Marple. Die zet haar aan tafel en zegt: 'Na het eten kunnen we de zaak grondig bespreken en van alle kanten bezien. En dan ontrolt zich het mysterie.

Wat maakt het lezen zo aantrekkelijk?Het is de schrijfstijl, waarin de setting, de gedachten en de conversaties helder worden opgediend.
De sfeer van het naoorlogse Engeland, de omgangsvormen en de menselijke gekkigheden. De gedachten van mrs McGillicuddy nadat ze aan de conducteur heeft verteld dat ze getuige was van een moord zijn tijdloos:

'Mevrouw McGillicuddy bleef met gefronst voorhoofd en een tamelijk onvoldaan gevoel achter. Zou die conducteur wel werkelijk rapport uitbrengen? Of had hij haar alleen maar met een kluitje in het riet gestuurd? Je trof op reis natuurlijk allerlei vrouwspersonen op leeftijd die volkomen overtuigd waren dat ze een communistisch komplot hadden ontdekt, met moord en doodslag waren bedreigd, vliegende schotels hadden gezien en aangifte deden van moorden die nooit waren gepleegd, veronderstelde ze vaag. Als de man haar voor zo iemand had aangezien.'

De wijze waarop Christie mrs Marple te werk laat gaan. Haar vindingrijkheid, nieuwsgierigheid en gevoel voor humor; ze vertrouwt op haar levenservaring en mensenkennis.
De opbouw van het verhaal, met steeds weer nieuwe opduikelende feiten en overwegingen wie de moordenaar kon zijn.
Met een filmisch slot, waarin Jane Marple de moordenaar in de val laat trappen, 'met een raadselachtig lachje.'