Gruwelijke kou en kruiend ijs

Wat is er heerlijker dan warmpjes in de huiskamer een verhaal van gruwelijke kou te lezen?
Eind 19e eeuw vertrekt een wetenschappelijke expeditie naar de Noordpool om daar verschillende metingen te doen en zo mogelijk nieuw land in kaart te brengen. De leider van de wetenschappelijke expeditie, Rutger Matthes, droomt er in stilte zelfs van als eerste de Noordpool bereiken. Aan boord bevinden zich de wetenschappelijke crew, de bemanning van het schip en daarnaast monsteren later nog een ijsmeester (Noors/indiaans) en eskimo’s met sleden en honden aan. De ambitie om de expeditie te laten slagen is zo groot, dat de expeditieleider onverantwoorde risico’s neemt. Het schip komt vast te zitten in het ijs en alle opvarenden moeten de winter in het hoge noorden doorbrengen. Rutger Matthes spant zich volledig in om zijn lotgenoten veilig thuis te krijgen. De natuurwetten en de onderlinge spanningen tussen de opvarenden, leiden echter voor de één na de ander tot een gruwelijk lot.
De auteur beschrijft de geschiedenis en het scheepsleven van eind negentiende eeuw in een nuchtere stijl. Het boek doet daarmee degelijk aan. Jammer is dat ik niet echt geraakt wordt, zelfs niet door de meest heftige gebeurtenissen. Positief is dat de spanning van het dreigende onheil al vanaf het begin van het verhaal voelbaar is. Daarnaast vervult de natuur een glansrijke hoofdrol in dit verhaal. Van een kudde aanstormende kariboe’s tot rondcirkelende hongerige ijsberen tot de enorme krachten van kruiend ijs; het wordt allemaal levensecht en met overtuiging gebracht. Het boek heeft me dan ook ruim 300 pagina’s lang geboeid.